Sangkut

Kau, kawan. Bukan lawan.
Adakala rimas. Adakala benci.
Tapi sunyi saat kau tiada.
Rindu saat kau hilang dari mata.

Tapi,
Kau kena izinkan aku terbang sendiri.
Cari kebahagiaan aku.
Cari si pencinta aku.

Kau halang. Kau cemburu.

Sebab kau tersangkut.

Mata kail yang tak pernah aku lempar padat kau.
Tapi kau sendiri ambil, dan kailkan pada kau.

Padahnya, kau sendiri sakit.


Waima aku sayang kau
tapi kawan tetap kawan.

Takkan hilang, takkan pergi.

Cabutlah 'sangkutan' itu....